%0 Journal Article %T درنگی مقایسه‌ای بر قاعده تلف مبیع قبل از قبض در ماده 387 قانون مدنی (مطالعه تطبیقی در فقه امامی، حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی) %J پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب %I دانشگاه قم %Z 2476-4213 %A احمدزاده بزاز, سید عبدالمطلب %A قبولی درافشان, سید محمدهادی %A قبولی درافشان, سید محمد صادق %D 2017 %\ 08/23/2017 %V 4 %N 2 %P 1-30 %! درنگی مقایسه‌ای بر قاعده تلف مبیع قبل از قبض در ماده 387 قانون مدنی (مطالعه تطبیقی در فقه امامی، حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی) %K تلف مبیع %K قبض %K فقه امامیه %K ماده‌ی 387 قانون مدنی %K کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا %R 10.22091/csiw.2018.2452.1253 %X ماده )387( قانون مدنی به پیروی از اندیشمندان فقه امامی، در صورت تلف مبیع پیش از تسلیم به مشتری و بدون تعدی و تفریط بایع، حکم به انفساخ بیع کرده است. حال سؤال این است که این حکم معتبر است یا خیر و بر فرض اعتبار آیا حکم یاد شده در مورد تلف ثمن قبل از قبض نیز مجری است؟ این جستار با نقد مستندات حکم به این نتیجه رسیده که این مستندات از استحکام لازم برخوردار نیست. بر اساس دیدگاه برگزیده نویسندگان مبنی بر عدم انجبار ضعف سند به عمل مشهور، عدم اثبات بنای عقلا در مورد اختصاص زیان ناشی از تلف به بایع، محتمل المدرک بودن اجماع ادعایی و نیز به دلیل انتقال مالکیت به مجرد انعقاد عقد، مشتری باید متحمل زیان گردد و حکم مندرج در ماده (387) استثنایی بوده و سایر مواد قانون مدنی از مبنای آن، پیروی نکرده است. شایان ذکر است که کنوانسیون بیع بین المللی نیز با حکم مزبور موافقت نموده و علیرغم تأیید انتقال مالکیت بمجرد انعقاد عقد، انتقال ضمان به مشتری پیش از تسلیم مبیع را نپذیرفته است. %U https://csiw.qom.ac.ir/article_1088_d1914019f6b235eae39d0acdfbc9335c.pdf