تامّل بر سوابق جنگها و مخاصمات صد ساله اخیر مبیّن آن است که بعضاً طرفین جنگ از ابزارها و تاکتیکهایی بهره بردهاند که مغایر اصول حقوقی میباشد، از جمله بکار گیری خدعه در استفاده، پوشش و آرم کادر امدادی برای نیروهای رزمنده جهت یورش به دشمن و یا هدف قرار دادن مراکز و نیروهای امدادی و پزشکی. این در حالی است که به واسطهی اصول متعدّد حقوق بشردوستانه از جمله اصل تفکیک و البته تأکیدات صریح اسلامی در قرآن و سنت نبوی، طرفین درگیر در انتخاب روشها و وسایل جنگی محدود بوده و استفاده از سلاحها و روشهای جنگیای که ماهیتاً باعث ایجاد رنج غیرضروری و زاید میشوند، ممنوع پنداشته شده است. در عین حال، مسئلهی تحقیق حاضر آن است که قلمروی تعهد طرفین درگیر به تفکیک میان اهداف غیرنظامی خصوصاً مکانهای استقرار، بناها و گروههای پزشکی و امدادی چگونه است؟ لذا با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش گردآوری کتابخانهای اطلاعات، تلاش خواهد شد تا فرضیه تقدم و البته احترام و مصونیت کادر امدادی در اسلام اثبات گردد. نص قرآن، روایات و البته سنت نبوی در قلمرو حقوق اسلامی و عرف، اصول کلی حقوقی و معاهدات متعدّد بینالمللی از جمله کنوانسیونهای چهارگانه ژنو و پروتکلهای الحاقی آن، احترام و مصونیت کادر امدادی را مورد تأکید قرار دادهاند.