نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم.
2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم.
چکیده
تازه های تحقیق
فرض اعطای شخصیت برای سامانههای هوشمند یکی از نظرات مطرح برای مدیریت فعالیت این سامانهها است که در میان حقوقدانان غربی طرفداران زیادی ندارد و وارد قوانین و رویه های قضایی این کشورها نشده و در کنوانسیونهای منطقهای یا بینالمللی نیز نیامده است. در ایران نیز بند( میم) ماده (2) قانون تجارت الکترونیکی که ظاهر در شناسایی شخصیت حقوقی برای سامانهها است قابل دفاع نبوده و از سوی حقوقدانان مورد پذیرش قرار نگرفته است. سامانههای هوشمند، مبانی علمی و منابع فقهی قابل اعتنا برای شخصیت حقوقی را دارا میباشند ولی قواعد عام حقوقی در خصوص وضعیت و ممیزات اشخاص حقوقی به دلیل ویژگیهای خاص سامانههای هوشمند، قابل تطبیق بر سامانهها نیست؛ زیرا خلاءهای زیادی از جمله دشوار بودن توصیف اهلیت استیفا توسط آنها، تعیین اقامتگاه، تابعیت، دارایی و... وجود دارد و با فرض شخصیت حقوقی-مثلا در یک ماده- در وضعیت کنونی نه تنها مشکل حل نخواهد شد بلکه مشکلات حقوقی زیادی نیز به وجود خواهد آمد و با وجود راهحلهای دیگر برای حل مسئله، نمیتوان با گشادهدستی در نوآوریهای حقوقی در گسترش نهادها، سبب ایجاد تشتت حقوقی شد.
تصمیم قانونگذار برای اعطای شخصیت حقوقی برای سامانههای هوشمند در صورتی قابل دفاع است که این تصمیم حاصل پژوهشهای اقتصادی، امنیتی، فنی و حتی فرهنگی و... با توجه به زیر ساختهای همان مسائل پیش گفته فنی و امنیتی و... صورت پذیرد و از حیث حقوقی نیز مشکلات و موانع مطرح در این مقاله رفع گردند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Artificial intelligence has entered many areas of human life and has posed new legal challenges. Having legal personality is one of the theories in managing these challenges that has been proposed to justify the contracts concluded by intelligent systems based on the theory of representation on one side and the attribution of civil liability resulting from the activities of intelligent systems to the systems themselves on the other side. However, a coherent and comprehensive study is not conducted to harmonize the current rules of legal entities and its compliance with the features of intelligent agent. This article seeks to answer the adequacy or inadequacy of theoretical foundations and legal resources to identify legal personality for intelligent agent, which has been written in a descriptive-analytical method with a comparative study of Islamic jurisprudence, Iranian law and law of the West. The findings of this study show that each of these systems have significant theoretical foundations for having legal personality, but the status and characteristics of traditional legal entities are not equally applicable to the features of intelligent agent and if this structure not modified, the identification of legal personality for the systems, despite the alternative solutions, will cause legal confusion
کلیدواژهها [English]
ارسال نظر در مورد این مقاله