The Right to Self-Determination in International Human Rights Law and Ultra-Constitutional Principles: A Critical Examination of Article 177 of the Islamic Republic of Iran’s Constitution

Document Type : Academicm and Research

Authors

1 Assistant Professor, Department of Public Law, Faculty of Law, University of Qom.

2 MA in Public Law, Faculty of Law, University of Qom.

10.22091/csiw.2020.4867.1670

Abstract

The right to sovereignty over one's own destiny is a fundamental and undeniable right rooted in the inherent dignity of man. In a democratic system, the recognition of the founding power - the will of the nation - and the superstructural nature of the sovereignty of the people in determining their own destiny are considered to be a principle that must necessarily be established in an sphere outside the established norms of law that governs all established institutions that not be arisen from nor be limited to them. Therefore, the constitution that is the product of the will of the nation cannot limit the will of its founder. In this article, through a descriptive-analytic method, we have dealt with this question whether considering some articles of the constitution as irreplaceable principles damages the right of the people to sovereignty over their own destiny? The research hypothesis is that the unchangeable principles of the constitution are contrary to the sovereignty of the people in determining their destiny, because the constitution will not be capable of countering the political will of the people and restricting the founding power that is the basis of the constitution. It is for this reason that the constitution must continually conform to the political will of each generation, and the real sovereignty rests on this principle that the will of no generation be imposed on other generations. Thus, it seems that recognizing the unchangeable articles in the constitutions should be considered as their notable significance in the view of founding power and their fundamental role in the construction of the constitution without which the nature of the structure based on that constitution would be changed. This cannot be regarded as ignorance of the the principle of self-determination, because the will of the majority of the society has the ability to change the existing constitutional order and create a new one at any time.
 

Keywords

References

1)      اخوان خرازیان، مهناز،1386ش، تحول حق تعیین سرنوشت در چارچوب ملل متحد، مجله حقوقی بین المللی،مرکز امور حقوقی بین المللی معاونت حقوقی و امور مجلس ریاست جمهوری،دوره 24،ش36.
2)      اشمیت ،کارل ،1392ش، مفهوم امر سیاسی، ترجمه سهیل صفاری، تهران، نگاه معاصر.
3)      امامی،‌مسعود، 1391ش، اعتبار عقلی رای اکثریت بر مبنای حق تعیین سرنوشت،فقه،سال 19،ش2.
4)      پوچی، جان فرانکو،1384ش،تکوین دولت مدرن،ترجمه بهزاد باشی،تهران،آگاه،چ 2.
5)      جهان بزرگی، احمد،1388ش، اصول سیاست و حکومت، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی،چ 2.
6)      جهان بین، عبادالله، 1394ش، سلسله جلسات بازخوانی بررسی اصل177 قانون اساسی مشروح مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی1368، تهران،پژوهشکده شورای نگهبان.
7)      خمینی،روح الله،1378ش،صحیفه نور،تهران،دفتر نشر آثار حضرت امام خمینی(ره)،چ1،ج3.
8)      دایر،وین دبلیو ،1386ش،معمار سرنوشت خود باشید،ترجمه محمد رضا ال یاسین، تهران، هامون.
9)      دبیرنیا، علیرضا،1393ش،قدرت موسس، کاوشی در حقوق اساسی مدرن،تهران،شهر دانش، چ 1.
10)  دبیر نیا، علیرضا،( الف)، 1395ش، حاکمیت مردم در مفهوم مدرن؛فراساختاری بودن حاکمیت،پژوهش های حقوق تطبیقی،ش3.
11)  دبیرنیا، علیرضا،(ب)، 1395ش، تحلیلی بر حقوق بنیادین- اصل اول در جایگاه بنیان قانون اساسی، مجله کانون وکلا، ش235.
12)  صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی1358،1364ش، تهران: مجلس شورای اسلامی، ج 3.
13)  صورت مشروح مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی1368،1369ش، تهران: مجلس شورای اسلامی، ج2.
14)  طالبی، محمد حسین،1394ش، رابطه حق حاکمیت، دموکراسی و مردم سالاری دینی،مجله حکومت اسلامی،ش76.
15)  قاری سید فاطمی، محمد،1389ش، حقوق بشر در جهان معاصر،تهران، شهر دانش، چ 2.
16)  گرجی، علی اکبر،1382ش، فرا قانون اساسی بودن و حاکمیت؛ مناظره لویی فاورو و ژرژ ودل،نشریه حقوق اساسی،ش1.
17)  گرجی، علی اکبر،1390ش، بازنگری و نوسازی قانون اساسی: از جاودانگی تا تحول پذیری،مهرنامه،ش17.
18)  لاگلین، مارتین،مبانی حقوق عمومی، ترجمه محمد راسخ،تهران، نشر نی،چ3.
19)  نصیری لاریمی، رضا،1393ش،» تقابل حق دعوت به مداخله دولت حاکم و حق تعیین سرنوشت داخلی مردم در حقوق بین الملل،تحقیقات حقوقی آزاد،ش25.
20)  هکی، فرشید،1391ش،گفتمان حقوق بشر برای همه، تهران، شهر دانش،چ 2.
21) Falk. R.A, (2000), "Human Rights Horizon: The Pursuit of Justice in a Globalizing World", New York.
22) Franck. T. M, (1992), Democracy as a Human Right, in L. Heineken & J. Lawrence Hargrove, Human Rights an Agenda for the Next Century, American Society of International Law
23) Cassese, Antonio, (1996),"Self-Determination of Peoples A Legal Reappraisal", Cambridge University, Pp 37-50.
24) Griffin. J, (2008), on Human Rights. Oxford University Press
25) Higgins .R, (1994), " Problems and Process: International Law and How We Use It", Oxford: Clarendon Press.
26) Kalyvas, A. (2005), Popular Sovereignty Democracy and the Constituent Power, Blackwell Press.
27) Klabbers. J, (2006),"The Right to Be Taken Seriously: Self-Determination in International Law", Pp186-206 Human Rights Quarterly, Vol.28, p 198.
28) McLean, S.A.M. (2010), Autonomy, Consent& the Law, Routledge Cavendish Press.
29) Radon .P, (2000), "The Break-up of Yugoslavia and International Law", New York: Routledge.
30) Rioux. M.H & Baser .L.A & Jones. M. (2011), Critical Perspectives on Human Right & Disability Law, Martinis Nijhoff Press.
31) Smith. R.K.M, (2010), Text Book on International Human Rights, Fourth Edition, Oxford University Press
 
Send comment about this article
CAPTCHA Image
Comparative Studies on Islamic and Western Law
Volume 7, Issue 3 - Serial Number 25
September 2020
Pages 213-236

Files

Share

How to cite

Statistics