Identification of Quasi-Intentional Murder in Imamiyah Jurisprudence and the Legal Systems of Iran and France

Document Type : Academicm and Research

Authors

1 Ph. D. Candidate in Criminal Law and Criminology, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Khorasgan Branch.

2 Associate Professor, Department of Law, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Khorasgan Branch.

3 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Khorasgan Branch.

10.22091/csiw.2021.3886.1489

Abstract

One of the types of murder which is often faced with ambiguity and on the diagnosis of which there are disagreements is the quasi-intentional murder. This is due to the fact that it is a combination of premediated and erroneous murder. Because the perpetrator has the intent to act, it is similar to premediated murder and since he/she has no in intent to kill, it is similar to erroneous murder; that is why it is called quasi-murder. The question is what is the meaning of quasi-intentional murder in the above legal systems? We answer it comparatively. In jurisprudential texts it is mentioned that “arrest the quasi-murderer if he has intent in his act or is wrongful in his intent”. In Iranian criminal law the quasi-intentional murder is a killing in which the perpetrator has the intent to perform a non-fatal behavior but has no intent to kill. The text of the Art. 121-3 of the French Criminal Code reads as follows: “There is no felony or misdemeanor in the absence of an intent to commit it. However, the deliberate endangering of others is a misdemeanor where the law so provides”. What is shared in these three systems is the typically non-fatal intention and lack of will to kill. There is no disagreement between Imamiyah jurisprudential texts and 2012 Islamic Criminal Code of Iran, but manslaughter is divided into quasi-intentional and erroneous murder in Imamiyah jurisprudence and Iranian criminal law; a division which is not mentioned in French criminal law and only the term manslaughter is used. The approach of this paper is the comparative study of principles and rules of the above three criminal law systems.

Keywords

Main Subjects

References

  1. قرآن کریم
  2. ابن ادریس حلی ،محمد ، 1411ق ، السرائر ، قم ،موسسه نشر اسلامی .
  3. ابن رشد قرطبی، ابو ولید محمد ابن احمد ، 1975م ، بدایه المجتهد و نهایته المقتصد، مصر، مکتبه التجاره الکبری، چ4.
  4. بیهقی کیدری، قطب الدین محمد بن حسین، 1416ق ، إصباح الشیعۀ بمصباح الشریعۀ، قم، مؤسسه امام صادق علیه السلام، چ1.
  5. پرادل، ژان، 1386ش، جرایم علیه اشخاص( آسیب‌های جسمانی)، ترجمه مجید ادیب،تهران، انتشارات میزان، چ1.
  6. جعفری لنگرودی، محمد جعفر، 1378ش ، ترمینولوژی حقوق،تهران، گنج دانش، چ2 .
  7. چرمهینی، اکبر و همکاران، 1394ش، بررسی تطبیقی قتل درحقوق کیفری ایران و فرانسه، تهران، اولین همایش علوم انسانی اسلامی، چ1.
  8. حر عاملی ، محمد ابن حسن ، 1403ق، وسایل الشیعه، تهران، المکتبه الاسلامیه ، ، چ14.
  9. حلّی اسدی، حسن بن یوسف بن مطهر، 1413ق ، مختلف الشیعۀ فی أحکام الشریعۀ، قم، دفترانتشارات اسلامی، چ2.
  10. خالقی، علی، 1392ش، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﻌﻴﺎر ﻋﻤﺪی ﻧﻮﻋﻲ در ﻋﻨﺼﺮ رواﻧﻲ ﺟﺮم ﻗﺘﻞ(ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ)، مجله پژوهشنامه حقوق کیفری، سال4، ش1.
  11. خویى، سید ابوالقاسم ، 1422ق، مبانی تکملة المنهاج، قم، مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخوئی ،چ2.
  12. دهخدا، علی اکبر، 1325ش، لغت نامه ، تهران، نشر دانشگاه تهران،چ1.
  13. راغب اصفهانی، ابی القاسم ابن محمد، 1372 ق ، المفردات فی غریب القرآن، تهران، مکتبه بوذرجمهری المصطفوی.
  14. روح الامینی، محمود، 1397ش، مطالعه تطبیقی جرم غیر عمدی در حقوق ایران و فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، فصلنامه پژوهش حقوق کیفری دوره 7، ش 24.
  15. شهید ثانی، زین الدین بن علی، 1413ق ، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، مؤسسۀ المعارف الإسلامیۀ، قم، چ1.
  16. طوسی، محمد بن حسن، 1387ق، المبسوط فی فقه الإمامیۀ، تهران، المکتبۀ المرتضویۀ لإحیاء الآثار الجعفریۀ، چ3.
  17. علی آبادی، عبدالحسین، 1347ش، حقوق جنائی، تهران، چاپخانه بانک ملی، چ1.
  18. کریمی، حسین، 1365ش، موازین قضائی ازدیدگاه امام خمینی، قم، انتشارات شکوری.
  19. گرجی، ابوالقاسم، 1385ش، آیات الاحکام حقوقی و جزایی، تهران، نشر میزان، چ3.
  20. مازح،یاسر، 1419ق ، الفقه علی المذاهب الأربعۀ و مذهب أهل البیت علیهم السلام، بیروت، دار الثقلین، چ1.
  21. محقق حلّی ، جعفر بن حسن، 1408ق ، شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام، مؤسسه اسماعیلیان، چ2.
  22. مزروعی، رسول،1392ش، شرط مبسوط قانون مجازات اسلامی،، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، زیر نظر آیت الله هاشمی شاهرودی، چاپخانه صدر، چ1، ج1.
  23. مفید، محمّد بن محمد بن نعمان عکبری، 1413ق ، المقنعۀ، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چ1.
  24. مکی العاملی، محمد جمال الدین، 1410ق، اللمعه الدمشقیه، مکتب الزراوی، چ1.
  25. میرمحمدصادقی، حسین، 1398ش، جرائم علیه اشخاص، تهران، نشرمیزان، چ21.
  26. نجفی، محمد حسن، 1981م، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چ7،ج2،42،43.
  27. همدانی، سید محمدباقر، 1386ش، ترجمه تحریرالوسیله ، نشر دار العلم، چ4.
  28. Benlloch, GUILLERMO, (2004), Dictionnaire des sciences criminelles,Paris, Éditions Dalloz
  29. PENNEAU, JEAN.(1996), La réforme de la responsabilité médicale : responsabilité ou assurance, Paris, Éditions Dalloz, p87.
Send comment about this article
CAPTCHA Image

Files

Share

How to cite

Statistics