نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دکتری تفسیر تطبیقی و عضو هیأت علمی دانشکده الهیات ومعارف اسلامی هدی .
2 دانشیار گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه قم.
چکیده
شفافیت به معنای جریان آزاد اطلاعات در حوزههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نقشی سازنده در امر حکمرانی دارد. برای این اصل در قواعد حقوق عمومی استثنائاتی پیشبینی شده است. در این مقاله با مراجعه به حقوق عمومی ایران بهویژه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، این استثنائات استخراج شده و سپس برای روشن شدن دیدگاه اسلامی در این باره، بحث در قرآن و روایات پیگیری گردیده است. یافتههای این پژوهش که به روش توصیفی-تطبیقی انجام شده، نشان داده است که در قرآن و روایات نیز این اصل به طور مطلق پذیرفته نیست و حد و مرزهایی برای آن در نظر گرفته شده است که در حوزه حقوق عمومی و مبانی اسلام قابل دستهبندی است. این محدودیتها در حوزه حقوق عمومی از آیات و روایاتی که به حفظ حرمت و آبروی اشخاص توصیه دارند و نیز آیات و روایاتی که اشاعه فحشاء، فاش کردن اسرار نظامی، گسترش مطالب مخل به استقلال را منع نمودهاند، قابل برداشت است. محدودیتهای مرتبط به حوزه مبانی اسلام نیز از آیات و روایاتی که ناظر به منع توهین به مقدسات اسلامی، نشر کتب ضاله و تضعیف عقاید مردم است، استنباط شده است.
تازه های تحقیق
امروزه شفافیت یک اصل مهم در امر حکمرانی است که در قلمرو مالی و اقتصادی،کیفیت تصمیم گیری، برنامه ریزی و اقدامات دولت و نهادهای عمومی و بویژه دسترسی و آگاهی به اسناد و اطلاعات عمومی، مطرح است. با مطالعه قوانین داخلی ایران بدست میآید که قلمرو این اصل مطلق نیست و مشمول محدودیت است. این محدودیتها اولاً؛ باید در چارچوب قانون وضع شود ثانیاً؛ محدودیتهای شفافیت جنبه استثنا دارد و اصل حاکم در امر حکمرانی، وجود شفافیت است. مبانی قانونی محدودیتهای شفافیت در حقوق عمومی ایران بطورخاص در قانون دسترسی آزاد به اطلاعات و در قالب قواعد عام در اصل (۲۴) قانون اساسی و قانون مطبوعات مندرج است. مجموع این مقررات نشان میدهد که محدودیتهای شفافیت در این مقررات، با استانداردهای حقوقی مطرح در اسناد بین المللی هم خوانی دارد و محدودیتها ناظر به عناوینی چون حریم خصوصی، امنیت و مصالح عمومی دولت و مانند اینهاست. با این حال، از آنجا که قوانین کشور مبتنی بر مقررات اسلامی است و برخی اصطلاحات مربوط به فقه اسلامی مانند اخلال به مبانی اسلام در این قوانین مطرح شده است، بررسی موضوع از دیدگاه اسلامی و بویژه معارف قرآنی اهمیت و ضرورت دارد. در این خصوص نیز بدست آمد که محدودیتهای اصل شفافیت در دیدگاه قرآن، به طور عمده یا در حوزه حقوق عمومی افراد و جامعه تعریف شده است و مصادیقی چون اضرار به دیگران، حریم خصوصی و مصالح حکومتی را شامل میشود و یا مربوط به مبانی اعتقادی است که هر گونه اظهار نظر و بیان امور جامعه نباید جنبه توهین و استخفاف عقاید و مقدسات اسلامی داشته باشد که این امر نیز میتواند به همان مسأله «حقوق عمومی» برگردد. در این صورت حفظ احترام مقدسات اسلامی، مسألهای مربوط به منافع کل جامعه است و تحت نظم و امنیت عمومی قرار میگیرد. در این چارچوب است که محدودیت های شفافیت ازمنظر اسلامی در قالب مفاهیم کلی تر مانند آزادی بیان ونشربررسی شده است و معیارهای عام بدست آمده را به قلمرو شفافیت تعمیم داده ایم .بنابر این ، شفافیت و در نتیجه محدودیتهای آن در این مقاله در مفهوم عام آن مورد توجه بوده است به این معنا که گردش اطلاعات و ارایه آن از سوی مقامات عمومی، هر گونه نقد و اظهار نظر از سوی آحاد جامعه راجع به تصمیمات و اقدامات دولت و البته دسترسی به اسناد، همه جنبههایی از شفافیت است که مشمول محدودیتهای مورد اشاره نیز خواهد بود. درنتیجه آنچه که امروز با انتشار عکس، فیلم، اسرار زندگی خصوصی و مانند اینها به عنوان گردش اطلاعات، افشاگری و شفاف سازی امور عمومی صورت میگیرد باید با رعایت محدودیتهای مورد بحث این تحقیق و مندرج در قوانین باشد. در این سیاق ، نگارندگان این تحقیق ضمن تاکید بر ضرورت ترویج گفتمان شفافیت وکمک به اجرای آن ، فرهنگ سازی و رعایت محدودیت های قانونی بویژه در مواردی که مورد تاکید منابع اسلامی است ضروری و مهم میدانند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Limitations on the Principle of Transparency in Quran and Public Law of Iran
نویسندگان [English]
- nasrin kordnejad 1
- Golamali ghasemi 2
1 Ph. D. in Comparative Interpretation; Assistant Professor, Faculty of Theology and Education, Hoda University.
2 Associate Professor, Department of International law, Faculty of Law, University of Qom.
چکیده [English]
Transparency as the free circulation of political, social and economic information has a key role in the governance. There are some exceptions for this principle in the public law. In this article, these exceptions have been studied by referring to the Iranian public law specially the IRI Constitution. Then, in order to clarify the Islamic approach in this regard, the subject is followed in Quran and Islamic narrations. The findings of this article that is conducted in a descriptive-comparative method, demonstrate that this principle has not been accepted absolutely in Quran and Islamic narrations and some limits are taken into account for it that can be divided into public law and the fundamentals of Islam domains. These limitations in the public law domain can be understood from those ayahs of Quran and narrations referring to the protection of sanctity and respect and those prohibiting the propagation of prostitution and rumors disrupting the independence and disclosure of military secrets as well. Furthermore, the limitations relating to fundamentals of Islam are deduced from ayahs and narrations on prohibition of insulting Islamic sanctities and publishing illusory books and weakening the beliefs of.
کلیدواژهها [English]
- Transparency
- Limitations on Transparency
- Right of Access to Information
- Public Law
ارسال نظر در مورد این مقاله