نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه تهران، پردیس فارابی .
2 دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه تهران، پردیس فارابی.
چکیده
تازه های تحقیق
همهپرسی اعمال مستقیم حق مشارکت شهروندان در یک جامعه سیاسی است و در کنار نظام نماینده محور، یکی از اَشکال مهم مردمسالاری محسوب میگردد و دارای مشروعیتی دینی در اداره امور حکومتی و دینی نیز میباشد.
نمایندگان مجلس هر چند به انتخاب مردم وارد پارلمان شدهاند اما الزاماً همواره ارادهی مردم را منعکس نمیکنند لذا ممکن است در مواردی قوانینی تصویب نمایند که با خواست و اراده مردم در تعارض و تضاد باشد، امکانی که برای این موارد در برخی کشورها پیش بینی شده از موارد اعمال دموکراسی مستقیم، تحت عنوان "وتوی مردم" است که سازوکار مناسبی به نظر میرسد تا موارد اعتراض مردمی به قوانین و تصمیمات دولتی را به گوش ایشان رسانده و ابزاری در جهت اعمال اراده عام باشد. لذا با سازوکارهای خاص خود میتواند موادی از قانون جامع همهپرسی را به خود اختصاص دهد.
نهایت آنکه برای شفافیت در تمام عناصر و ارکان یک همهپرسی خوب و تعیین تکلیف حقوق و وظایف شهروندان و کارگزاران حکومتی در فرآیندهای همهپرسی و با لحاظ برخی ابهامات در نظام قانونی فعلی همهپرسی، باید به سمت قانون جامع همهپرسی شتافت تا ظرفیتی بسیار مناسب برای نمایانگری اراده و خواست عمومی فعال گردد. وجود یک قانون خوب و جامع همهپرسی ضمن اینکه میتواند در راهبری نظام حقوقی نسبت به پدیده همه پرسی موثر باشد، میتواند زمینهساز مشارکت فعال و گسترده شهروندان در نظام تصمیمگیری کشور باشد وطریقی باشد برای اعمال حق تعیین سرنوشت مردم توسط خودشان" إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم"(رعد:11)
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Referendum has always drawn attention as a direct tool for exercizing the right to self-determination and citizen participation. The most important question is what are the features and standards of a "good referendum" - as a fully-fledged indication of the citizens' will? As well, what principles and rules should a referendum have to be the real representation of the will of the citizens and in what context it should take place? In this article, through employing a descriptive-analytic method, while acknowledging the lack of a clear and comprehensive legal system for the referendum in Iran and taking into account of experiences of different countries, the principles and criteria of a good referendum, and the processes and stages of this democratic phenomenon are examined. Emphasizing the need to strenrthening the guiding role of the legal system for the referendum and taking it away from the realm of political games, it is finally proposed to formulate a comprehensive law on the referendum in order for determining all the elements and components related to a good referendum so that all actors in the field of the referendum act within an appropriate legal framework.
کلیدواژهها [English]
قرآن کریم
ارسال نظر در مورد این مقاله