نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی.
2 دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
تازه های تحقیق
در این مقاله، سنجه های مصلحت شامل محوریت شریعت و مقاصد و غایات آن، اخروی، دینی و دنیوی بودن، تقدم جامعه بر فرد، ضروری بودن، میزان دوام، اتقان و بنیادین بودن، موافقت مصلحت با فطرت، طبیعت مکلفان و سهولت؛ همسویی با تکوین و سنجه های سنجش منفعت عمومی شامل ضرورت، تناسب و شایستگی و مناسبت تبیین گردید و ارتباط آن ها با یکدیگر مورد بررسی قرار گرفت. براین مبنا ارتباط میان سنجه های مذکور در سه نوع سنجه منطبق با هم، دارای ارتباط کامل و بدون ارتباط با یکدیگر تقسیم بندی شد. از تحلیل ارتباط میان این سنجه ها موارد زیر را به صورت نتیجه تحقیق میتوان برشمرد:
1. برای سنجه های مصلحت و هم سنجه های منفعت عمومی نمی توان بار ارزشی یکسانی را تعریف نمود و براین اساس در هر موضوعی و با توجه به جمیع خصوصیات و ویژگی های امر باید ارزیابی مستقلی صورت گیرد.
2. استفاده ای که از سنجه های تناسب و شایستگی در ارتباط با سنجش مصلحت می تواند کرد این است که آیا هدف قانونگذار از آن درجه از اهمیت برخوردار است که مصوبه مجلس که مغایر شرع یا قانون اساسی تشخیص داده شده به صورت موقت اجرا گردد. در این جا بیان هدف قانونگذار به صورت روشن و سپس ارزیابی میزان مشروعیت آن بسیار مهم است زیرا مبنای این سنجش به شمار می رود.
3. روش جبران و اعاده خسارت بار نامتناسبی که در نتیجه اعمال تشخیص موضوع وارد شد، در مفهوم منفعت عمومی تکامل یافته تر است و در مجموع به نظر می رسد که این نگاه در سنجش مصلحت می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
4. نکته مهم در بحث سنجش مصلحت چارچوب مضاعف آن مبتنی بر معناگرایی در عین عملگرا بودن که بر اصول مقرر در شریعت نیز نظر دارد و این مدل، توانایی شگفت آوری به آن در حل تعارضات داخلی می دهد ولی در نگاه منفعت عمومی، عملگرا بودن مبتنی بر نگاه مادی می تواند جامعه را به سویی سوق دهد که سعادت اخروی و امور اخلاقی در آن تضعیف شوند.
5. با توجه به سنجه های ذکر شده در مقاله، روش سنجش منفعت عمومی از پیچیدگی مثبت کمتری نسبت به روش سنجش مصلحت برخوردار است. این امر موجب می شود سنجش مصلحت با نگاهی جامع تر و انعطاف پذیرتر با توجه به اقتضائات یک جامعه پویا صورت گیرد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The experiences of the early years of the Islamic Revolution led to the institutionalization of the "expediency" rule with the establishment of the Expediency Discernment Council in the structure of the legal system of the Islamic Republic of Iran. On the other hand, the concept of public interest has a longer history in the legal system of western countries. Given that the ultimate goal of governing and managing public affairs is to secure the public interest, and that these interests must be exercised by relying on public authority in society, the validity of this concept as well as expediency through their evaluation criteria is of paramount importance. In this study, while explaining the metrics of these two concepts, the relationship between them has been analyzed and it has been concluded that the model of measuring expediency based on the principles of Sharia introduces pragmatism along with spirituality, unlike the method of measuring public benefit that promotes pragmatism based on materialism. Accordingly, the method of measuring expediency has a more positive complexity than the method of measuring the public interest. Of course, the positive aspects such as the preeminence of reparation for the disproportionate burden imposed on the rightful owner as a result of recognizing the issue, can be seen in the method of measuring the public interest.
کلیدواژهها [English]
ارسال نظر در مورد این مقاله