نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان
2 دانش آموخته دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه اصفهان.
چکیده
مسئولیت ناشی از حیوان از روزگار کهن در جوامع بشری مطرح بوده است. هرچند فروضی از این مسئولیت که یکی از اقسام مسئولیت ناشی از اشیاء است در برخی از قوانین مطرحشده، اما مورد پژوهش مستقلی در حقوق کشورمان واقع نشده است و با توجه به استفاده از حیوانات در جوامع شهری و روستایی این مقاله به مطالعه تطبیقی مبنای مسئولیت ناشی از حیوانات در فقه و حقوق برخی از کشورهای اسلامی و فرانسه و انگلیس پرداخته است. همچنین مصادیقی از مسئولیت ناشی از حیوان، مانند فرار یا گمشدن حیوان، در قوانین ایران پیشبینینشده است، بنابراین سعی شده است با رجوع به فقه و حقوق تطبیقی، مسئول در این فروض مشخص شود. نتیجهای که حاصل شد آن است که این مسئولیت همیشه مبتنی بر تقصیر مالک یا متصرف حیوان نیست و مبانی دیگر مانند مسئولیت محض و تعهد به ایمنی نیز در مسئولیت مدنی ناشی از حیوان حاکم است و در خسارت ناشی از حیوانات در شهر یا روستا مستندات طرح مسئولیت شهرداری یا دهیاری ارائه شد و پیشنهاد توزیع مسئولیت به نحو « تضاممی » میان مسئولین در فروضی داده شد.
تازه های تحقیق
هرچند آییننامهای در هیات دولت به تصویب رسیده است که بر اساس آن باید از نگهداری حیوانات در شهرهای با جمعیت بیش از پنجاه هزار نفر ممانعت گردد و در روستا نیز تنها حیوانات اهلی و مجاز شرعی مجاز به پرورش و نگهداری اعلام شده اند و در شهرهای زیر پنجاه هزار نفر تکلیف مشخص نشده است. اما با توجه به مهجور بودن این آییننامه دانستیم که مسئولیت مدنی ناشی از حیوان یکی از اقسام مسئولیت مدنی ناشی از مالکیت یا تصرف بر اشیاست. در «فقه» بهطورکلی اگر مالک یا متصرف حیوان از حیوان محافظت نموده باشد یا از حالت غیرطبیعی آن آگاه نبوده باشد ضامن نمیباشد. این مفهوم در قانون مدنی و مجازات اسلامی بیانشده است و مبنای اصلی در مسئولیت ناشی از حیوان در حقوق ایران «تئوری تقصیر» است اما مواردی از قبیل تحریک حیوان و اذن ورود به محلی که در آن حیوان وجود دارد، از بنای تئوری تقصیر پیروی نشده و به ترتیب اماره تقصیر و تعهد به ایمنی برای برانگیزنده و اذن دهنده در نظر گرفتهشده است. بیان شد صرف مالکیت حیوان مسئولیت زا نمیباشد. مثبت این مدعا اینکه در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 از مسئولیت «مالک» سخنی به میان نیامده است و تنها از متصرف صحبت شده است و هرکس که متصرف حیوان باشد خواه مستأجر یا مستعیر باشد یا دامپزشک و مهتر مستولی بر حیوان دانسته میشود و مسئول خسارت ناشی از حیوان است. در حقوق مصر فرض تقصیر برای مسئولیت «محافظ» بیانشده است. و در حقوق فرانسه نیز مالک یا متصرف جز با اثبات فورس ماژور نمیتواند از مسئولیت مبری گردد. و در حقوق انگلیس نیز دانستیم که تئوری تقصیر بنای مسئولیت ناشی از حیوانات اهلی است و مبنای مسئولیت محض در خصوص حیوان خطرناک مجری است. در انتهای مباحث فروضی که در حقوق ایران بیاننشده است بررسی شد و آن فرار حیوان یا گمشدن حیوان است که به نظر میرسد تنها درصورتیکه بتوان فرار و گمشدن را مستند به تقصیر مالک یا متصرف نمود او مسئول است. و با توجه به مستندات ارائهشده امکان طرح مسئولیت شهرداری یا دهیاری در خسارات ناشی از حیوانات در شهر یا روستا وجود دارد. و امکان طرح «مسئولیت تضاممی» ناشی از حیوان در حقوق ایران بیان شد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparative Study of Civil Responsibility for Animals in Islamic Law and Law of the West
نویسندگان [English]
- Alireza Yazdaniyan 1
- Abbas Niyazi 2
1 Associate Professor, Department of Law, Faculty of Administrative Sciences and Economics, University of Isfahan
2 Ph.D. in private Law, University of Isfahan
چکیده [English]
Liability arising from acts of animals has been raised in human societies from old times. Although some assumptions of this responsibility, which is one of the forms of liability for objects, have been mentioned in certain laws in Iran, it has not been the subject of a separate investigation up to now. Owing to the usage of animals in urban and rural communities, this article, through a comparative approach, aims to study the foundation of liability in Islamic jurisprudence, legal systems of certain Islamic states, and that of France and England. Furthermore, certain examples of the liability arising from acts of animals such as escape and getting lost are not foreseen in Iranian law. Accordingly, through referring to Islamic jurisprudence and comparative law, it is attempted to determine the responsible in these assumptions. The result obtained is that this responsibility is not always based on the fault of the owner or the possessor of the animal and other bases such as absolute responsibility and obligation to safety are governing the civil liability for the acts of animals as well. Additionally, in damages resulting from acts of animals in cities or villages, the documentation on the responsibility of municipality and rural municipality is presented and the suggestion for distributing the responsibility among the responsible individuals "jointly" is offered in some assumptions.
کلیدواژهها [English]
- Responsibility
- Animal
- Owner
- Protector
- Fault
ارسال نظر در مورد این مقاله