نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم
2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم.
چکیده
ماهیت جعاله از جمله موضوعاتی است که در فقه و حقوق مورد اختلاف است. شناسایی ماهیت حقوقی جعاله به لحاظ شرایط تحقق و آثار و احکامی که بر آن مترتب می گردد، دارای اهمیت است. هدف از این مقاله این است که، ماهیت جعاله به لحاظ فقهی، حقوق ایران و حقوق غرب مورد شناسایی قرار گیرد. فقها و حقوقدانان دیدگاه های مختلفی راجع به این امر مطرح کردهاند؛ در متون فقهی تفکیکی بین ماهیت جعاله عام و خاص صورت نگرفته است و فقها به طور کلی در این باره اظهار نظر نمودهاند. در قانون مدنی ماهیت جعاله به روشنی تبیین نگردیده است و اصطلاح التزام به طور مطلق برای اشاره به ماهیت آن به کار رفته است. با توجه به تحلیل های فقهی و حقوقی به نظر می رسد جعاله میتواند مصادیق خارجی متنوعی داشته باشد؛ به این صورت که در هر مورد با توجه به اقتضائات آن میتواند در قالب عقد یا ایقاع یا تسبیب تعیّن پیدا کند. در حقوق غرب، در مورد جعاله ی خاص (ایجاب به شخص معین) اختلافی وجود ندارد و ماهیت قراردادی برای آن قائل هستند و آنچه مورد اختلاف است پیشنهاد پاداش به عموم است که برخی سیستم ها، رویکرد قراردادی را پذیرفتهاند و برخی قائل به رویکرد تعهد یکجانبه هستند؛ به این صورت که نیاز به قبول ندارد و علم و آگاهی عامل نیز لازم نیست مگر در قرارداد تصریح شود.
تازه های تحقیق
هر چند ماهیت جعاله به لحاظ فقهی و همچنین در حقوق ایران مورد اختلاف است؛ با این حال با توجه به پاره ای از ویژگی ها از قبیل وجود التزام، عدم فوریت در تملیک و ایجاد تعهد، ماهیت انشائی در برخی مصادیق و همچنین وجود جعل به عنوان جزئی از ارکان جعاله به ترتیب از نهاد های مشابه مانند جایزه، اجاره، و سبق و رمایه قابل تفکیک و تمایز است. همانطور که جعاله می تواند ماهیت انشائی داشته باشد، ممکن است به صورت غیر انشائی نیز ایجاد گردد؛ از این جهت که در نزد عرف، جعاله سبب قراردادن است. بنابراین با توجه به تحلیل های فقهی و حقوقی و علی رغم اختلاف نظر فقها و حقوق دانان به لحاظ اثباتی و ثبوتی، می توان برای جعاله اعم از جعاله عام یا جعاله خاص دیدگاه انعطافی بودن جعاله را پذیرفت؛ به این صورت که در هر یک از مصادیق جعاله، با توجه به اقتضائات آن، ماهیت جعاله را عقد یا ایقاع یا تسبیب دانست.
در حقوق غرب نیز جعاله ماهیتی جدا از جایزه و مسابقه دارد. آنچه در حقوق خارجی مورد اختلاف است، ماهیت جعاله عام یا پیشنهاد پاداش به عموم است؛ در این خصوص برخی سیستم ها رویکرد قراردادی جعاله را پذیرفته اند و پاره ای از سیستم ها به دلیل وجود ایراداتی در دیدگاه مذکور، رویکرد تعهد یکجانبه بودن جعاله عام را پذیرفته اند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
A Comparative Study of Nature of Reward in Imamiyah Jurisprudence, Iranian Law and Law of the West
نویسندگان [English]
- seyed mahdi dadmarzi 1
- Azam Heidari 2
1 Assistant Professor, Department of Private Law, Faculty of Law, University of Qom
2 Ph. D. Candidate in Private Law, Faculty of Law, University of Qom.
چکیده [English]
Nature of Reward is one of the subjects on which there is disagreement in Imamiyah Jurisprudence and Law. Recognition of the legal nature of Reward is of significance in terms of the conditions of fulfillment and its consequences and rules. The purpose of this article is recognizing the nature of Reward in Imamieh Jurisprudence, Iranian law and law of the west. The Jurists and lawyers have expressed different views in this regard. In the Imamiyah Jurisprudence there is no separation between offer of reward to the public and offer of reward to the certain person and jurists have stated their opinions in general terms. In the Iranian Civil Code the nature of reward is not clearly explained and the term of obligation has been employed in an absolute way for refering to its nature. According to jurisprudential and legal analyses, it seems that reward have various external examples that can be determined in each case according to its requirements in the form of contract or unilateral juridical act or common causality. In law of the west, offer of reward to a certain person is not disputed and its nature is considered to be contractual. What is controversial is the offer of reward to the public. Some legal systems have accepted the the contractual approach and others have adopted the reward as a unilateral promise in which there is no need for acceptance and knowledge of the rewarder is not required except for the case of an explicit stipulation in the contract.
کلیدواژهها [English]
- Reward
- Contract
- Unilateral Juridical Act
- Common Causality
- Promise of Reward
- Unilateral Contract
- Unilateral Promise
ارسال نظر در مورد این مقاله