نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانش آموخته ی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد.
2 دانشیار گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد.
3 استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد.
چکیده
در خصوص نقض تعهدات قراردادی این سئوال مطرح است که آیا فسخ قرارداد به عنوان ضمانت اجرای نقض یادشده مورد پذیرش است یا خیر و در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا دادگاه نقشی در اعمال فسخ دارد یا اینکه فسخ با اراده خود متعهدله انجام میشود؟ به علاوه آیا الزام قضایی متعهد به انجام تعهد، پیشنیاز فسخ است یا اینکه آن دو هم عرض یکدیگر میباشند؟ این پژوهش با روشی توصیفی-تحلیلی و تطبیقی، این مسئله را در حقوق ایران و نظام حقوقی عراق (به عنوان دو عضو خانواده کشورهای اسلامی) و نیز کنوانسیون بیع بینالمللی کالا مصوب 1980 و حقوق فرانسه (به عنوان نمونههایی از نظامهای حقوقی غربی) مطالعه نموده است. بررسیها نشان میدهد که امکان فسخ در همه این نظامها پذیرفته شده ولی در مورد قلمرو فسخ و دخالت دادگاه در آن و نیز رابطه طولی و عرضی فسخ با الزام متعهد به اجرای عین تعهد اختلاف است. در حقوق ایران اصولاً پیشنیاز پیدایش حق فسخ، الزام قضایی متعهد به انجام تعهد میباشد در حالی که در حقوق عراق، کنوانسیون و حقوق فرانسه الزام قضایی متعهد به انجام تعهد و فسخ، دو ضمانت اجرا در عرض یکدیگر هستند. در حقوق عراق، فسخ با دخالت دادگاه اعمال میشود ولی در کنوانسیون، حقوق فرانسه و حقوق ایران، امکان فسخ با اراده یکجانبه و بدون مراجعه به دادگاه وجود دارد هر چند در جزئیات با یکدیگر تفاوتهایی دارند.
تازه های تحقیق
بررسیها نشان داد در حقوق عراق فسخ قضایی، به عنوان ضمانت اجرای نقض تعهدات قراردادی پذیرفته شده و متعهدله میان دعوی اجرای تعهد و دعوی فسخ مخیر است لیکن اصولاً دادگاه در زمینه پذیرش یا رد تقاضای فسخ، تعیینکننده دارد. از این جهت حقوق عراق با حقوق فرانسه قبل از اصلاحات 2016 قانون مدنی فرانسه مقاربت دارد. در حقوق ایران به تبع فقه امامیه، اصولاً حق فسخ برای متعهدله شناسایی شده و اعمال آن با وی میباشد و قاعده عمومی، ترجیح اجرای قرارداد بر فسخ آن است. البته در مواردی که تقدم اجرای قرارداد بر فسخ قرارداد متضمن تضرر متعهدله است، قاعده یادشده با انتقاد روبرو است و تخییر متعهدله در مطالبه اجرای تعهد یا فسخ قرارداد شایسته است. کنوانسیون بیع بینالمللی حق فسخ را در موارد نقض اساسی قرارداد پذیرفته است و اعمال فسخ نیازمند مطالبه از دادگاه نیست بلکه با اخطار فسخ به متعهد صورت گرفته و برای نفوذ آن ارسال اخطار با وسایل مناسب کافی است. بنابراین کنوانسیون از این جهت که در مواردی فسخ را همعرض مطالبه اجرای تعهد پذیرفته است با حقوق عراق شباهت دارد و از این جهت که فسخ را نیازمند حکم دادگاه نمیداند با حقوق ایران مقاربت دارد. اشکال وارد بر کنوانسیون، مبهم بودن مفهوم نقض اساسی است. در خصوص حقوق فرانسه، قانون مدنی این کشور قبل از اصلاحات 2016، مبتنی بر فسخ قضایی بوده است لیکن اقتضائات اقتصادی موجب شده فسخ با اراده متعهدله نیز در اصلاحات 2016 در کنار فسخ قضایی پذیرفته شود. البته این نوع فسخ مربوط به مواردی است که عدم اجرای قرارداد بهاندازه کافی سنگین باشد و اعمال آن نیز از راه اخطار فسخ به متعهد صورت میگیرد و برای نفوذ فسخ وصول اخطار به متعهد لازم است. در مقام ارائه پیشنهاد بهنظر میرسد در فرض نقض تعهدات قراردادی مخیّر دانستن متعهدله در انتخاب فسخ یا تقاضای اجبار متعهد به انجام تعهد با توجه به اینکه اجبار به انجام تعهد هزینه و مشقتهای زیادی دارد با اقتضائات عرفی زمان فعلی مناسبت بیشتری دارد. بنابراین پیشنهاد میشود قانونگذار ایران نیز با مسامحه نظریه تخییر را بپذیرد، خصوصا اینکه این نظر پشتوانه فقهی دارد و راهحلی میانه است. البته قانونگذار میتواند امکان استفاده از فسخ را به اخطار مطالبه انجام تعهد مقید نماید تا بهنوعی ترجیح اجرای قرارداد بر فسخ آن حفظ گردد. از سوی دیگر با توجه به هزینهها و مشکلاتی که دعوی فسخ قضایی برای متعهدله بهدنبال دارد پیشنهاد میشود، حقوق عراق نیز فسخ قرارداد را پس از اخطار مطالبه انجام تعهد، در اختیار متعهدله قرار دهد و برای قاضی نقش پسینی قائل گردد. در خصوص کنوانسیون و حقوق فرانسه نیز پیشنهاد میشود که مفهوم نقض اساسی (در کنوانسیون) و مفهوم «به اندازه کافی سنگین» (در قانون مدنی فرانسه) با ملاکهای روشنی تبیین گردد تا ابهامات آن رفع گردد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Effect of Violating the Contractual Obligations in Emergence of the Avoidance: A Comparative Study of Iranian Law and Some Islamic and Western Legal Systems
نویسندگان [English]
- Ali Khairi.Jebur 1
- Sayyed Mohammad Mahdi Qabuli Dorafshan 2
- azam Ansari 3
1 MA in Private Law, Faculty of Economic and Administrative Sciences, Ferdowsi University of Mashhad.
2 Associate Professor, Department of Law, Faculty of Economic and Administrative Sciences, Ferdowsi University of Mashhad
3 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Economic and Administrative Sciences, Ferdowsi University of Mashhad
چکیده [English]
There is a question regarding violating contractual obligations: whether the avoidance of the contract is acceptable as a remedy? And if the answer is positive, does the court play a role in applying the avoidance or promisee can abolish it by himself? Also is judicial enforcement to specific performance the prerequisite of the avoidance or both of them are in the same level? This research, through a descriptive-analytic and also comparative method, has studied this issue in Iranian and Iraqi law (as two members of Islamic legal system) and the 1980 Convention on Contracts for the International Sale of Goods and French Law (as examples of the western legal system) as well. The studies demonstrate that the possibility of avoidance is accepted in all of these legal regimes, however, there are some differences in the scope of avoidance and interference of the court in it and also horizontal or vertical relation of the abolition with enforcing the promisor to specific performance. In Iranian law, in principle, judicial enforcement of the promisor to specific performance is the prerequisite of the emergence of avoidance while in Iraqi law, the Convention and French law enforcing to specific performance and the avoidance are in the same level. In Iraqi law avoidance is performed through the intervention of the court but in the Convention, French law and Iranian law avoidance is possible unilaterally and without recourse to the court; nevertheless there are some differences among these legal systems in details.
کلیدواژهها [English]
- Islamic Law
- Law of the West
- Judicial Enforcing to Obligation
- Court Intervention in Avoidance
- Convention on Contracts for the International Sale of Goods
- Breach of Contractual Obligations
ارسال نظر در مورد این مقاله