نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز.
2 استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز .
3 استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز.
چکیده
تازه های تحقیق
به دنبال ناکارآمدی مسئولیت مبتنی بر بی احتیاطی (تقصیر) در روابط ناشی از کار و دشواری اثبات تقصیر کارفرما از سوی زیاندیدگان ثالث به ویژه مصرف کنندگان کالا و خدمات و تحمیل بار مسئولیت بر دوش کارگر عامل زیان، نظام کامن لا از اوایل قرن بیستم با عبور از اصل شخصی بودن مسئولیت و با هدف جبران خسارت زیاندیدگان و حمایت از کارگران ناتوان، مسئولیت نیابتی را به عنوان فرمی از مسئولیت محض بنا نهاد. امروزه مسئولیت فوق بر مبنای قابلیت انتساب خسارت به کارفرما و به تبعیت از نظریه خطای کارگر توجیه می گردد که به صرف ارتکاب خطای مدنی از سوی کارگر، قطع نظر از رعایت احتیاط یا نقض آن از جانب کارفرما، مسئولیت بر وی تحمیل می گردد.
در حقوق ایران با توجه به نسخ ضمنی ماده (12) قانون مسئولیت مدنی به لحاظ مغایرت آن با مبانی فقهی حاکم بر حقوق مسئولیت مدنی ایران و نگارش مبهم ماده فوق از جهت عدم امکان انتخاب مبنای واحد مسئولیت، نگارندگان این مقاله تلاش کردند، با تکیه بر مبانی فقهی که بر احراز رابطه انتساب عرفی بدون نیاز به اثبات تقصیر استوار است، مسئولیت محض کارفرما را عمدتاً به عنوان سبب قوی تر حادثه با ضابطه قابلیت استناد ضرر طبق مقررات قانون مجازات اسلامی به عنوان آخرین اراده مقنن توجیه نمایند.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Despite the predominance of the principle of personal responsibility, social necessities and demands of today’s societies have caused the legal systems in some cases to protect the rights of injured ones and those who commit damage while being unable to compensate for it, by considering other persons under whose protection and supervision the perpetrator has been liable. The clear example of this liability known as vicarious liability in Common law, is the employer’s civil liability for the actions of his employees, and the determination of genuine foundation of liability is an essential challenge in scope of civil liability and will be considered in this article. The different legislation of Article 12 of the Civil Liability Code has created several interpretations about the foundation of civil liability in Iranian law such as theories of assumed fault, the guarantee of right and the risk. Therefore, this article intends to identify initially the employer’s strict liability as a basis of governing to Common law referring to the policies such as attributability, economic analysis of civil liability, and loss-spreading and then, to introduce the strict or liability without fault as the foundation of governing to the employer`s civil liability in Iranian law through juridical bases arranged in the Civil Code and Islamic Penal Code such as theory of conventional invocation of damages and ambiguity resolution about Article 12 of the Civil Liability Code.
کلیدواژهها [English]
ارسال نظر در مورد این مقاله