نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی و عضو مرکز مطالعات حقوقی دانشگاه پاریس نانتر
2 استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلیسینا همدان
چکیده
تازه های تحقیق
جهانی شدنِ جرایم اقتصادی با تکیه بر توسعة فناوری اطلاعات و ارتباطات، فرصتهایِ تازهای را برای بزهکاران در سطح ملی و بینالمللی فراهم کرده است. این روند، ثبات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را تهدید کرده و امنیت جوامـع، ارزشهـای دموکراسـی، ارزشهـای اخلاقـی و عدالت را در معرض خطر قرار داده و بیتردید در درازمدت توسعه پایدار را نیز به خطر می اندازد. جرایم اقتصادی، افزون بر پیامدهایِ مخرب بر فضای کسب و کار، میتوانند بر توزیع عادلانه ثروت نیز تأثیرگذار باشند که خود سببِ تضعیف اعتماد عمومی نسبت به حاکمیت خواهد شد.
با توجّه به ویژگیِ بزهکاران اقتصادی و شیوة ارتکاب بزه، پیچیدگیهایِ فراوانی برای کشف و تعقیب آنها وجود دارد که نظام عدالت کیفریِ سنتی را برای مبارزة مؤثر ناتوان ساخته است. قانونگذار فرانسوی به منظور کارآمدسازیِ کشف و تعقیب این جرایم و برخورد قضایی مؤثر با بزهکاران، یک رژیم خاص را طراحی نموده که با نظام رسیدگیِ متعارف بسیار متمایز است. تأسیس مراجع قضایی ویژه برای رسیدگی به جرایم اقتصادی، نهادسازی و تربیت نیرویِ قضایی و پلیسی متخصص، بخشی از گسترة اقدامات قانونی است. دگرگون کردنِ بار اثبات و پذیرش امارة بزهکاری، در مواردی که ظن پولشویی وجود دارد و قراردادی کردنِ تعقیب و تجویز جایگزینها برای حمایت از منافع عمومی و حقوق بزهدیده از نکتههای قابل توجّه در حقوق فرانسه است. قانون پولشویی ایران (1397) نیز در تبصرههای سهگانه مادة (2) آن، با تغییر بار اثبات در موارد معاملات و داراییها مشکوک و تحصیل نامشروع مال، گامهایی را برای مبارزة مؤثر با بزهکاران اقتصادی برداشته است.
با اینحال، برخلاف حقوق فرانسه، حقوق ایران، دستکم از منظر حقوقِ شکلی، رویکرد منسجم و منظمی نداشته و رژیم افتراقی برای مبارزه با این جرایم تعریف نشده است. با وجود تصریح به «دادسرای ویژة جرایم اقتصادی» در مادة (25) قانون آیین دادرسی کیفریِ 1392 که در ماهیّت تخصصی است و صلاحیت ذاتی ندارد، دادگاه اختصاصی برای این جرایم پیشبینی نشده و رسیدگی به جرایم اقتصادی، حسب مورد در دادگاههای کیفری یک و دو وگاه بنا بر ملاحظات نوع جرم (اخلال در نظام اقتصادی) در دادگاههایِ انقلاب انجام میگیرد. در مواقع بحران نیز فرآیند رسیدگی از رهگذر آییننامههایِ ویژه و با عدول از سازوکارهایِ قانونی دنبال میشود که نمونة برجسته آن تشکیل دادگاههایِ ویژة رسیدگی به اخلالگرانِ نظام اقتصادی در سال 1397 است. در واقع، افتراقی شدن نظام دادرسی جرایم اقتصادی در ایران، بیش از آنکه معلول ارادة قانونگذار باشند، ثمرة دستورالعملها و بخشنامههای ریاست قوة قضاییه است که بعضاً جنبة استیذانی دارند.
با وجود برخی اشتراکات در رسیدگی به جرایم اقتصادی در حقوق ایران و فرانسه، مانند دگرگون شدن بار اثبات در پولشویی و جرمهای مرتبط با آن، نظام حقوقی ایران فاقد یک سیاست جنایی منسجم و مؤثر برای تعقیب و رسیدگی به جرایم اقتصادی است و این ضعف، از نبود رویکرد افتراقی در قبال این جرایم و پراکندگی مقررات نشأت میگیرد. افزون بر این، بخشنامهگرایی و سیاستگذاری هیجانی و تعلیق تشریفات رسیدگی در پاسخ به بحرانهای اقتصادی که خود ثمرة بحرانهای دیگر است، نوعی آشفتگی را به ارمغان آورده که تأثیر آن در پیشگیری از این جرایم دستکم موقتی و موردی است. سیاستهای افراط و تفریط و رویکردهای مشدد در قبالِ این نوع بزهکاران که گاه همراه با بازنمایی رسانهای است، نوعی پاسخ به افکار عمومیِ نگران و مضطرب از فشارهای اقتصادی و تورمهای سنگین میباشد که در مجموع مطلوب نبوده و حالت مسکّنگونه دارد. سیاستگذاریهای عوامگرایانه و منطبق با خواست تودة مردم که به طور عمده دانش لازم را در حوزة جرایم اقتصادی و علل شکلگیری آنها ندارند، در کنار عدم توجّه به یافتههای جرمشناسی و سیاست، از مشکلات جدی نظام عدالت کیفری ایران است.
با توجه به نیازهای روز جامعه و توسعه روزافزون جرایم اقتصادی و پیچیدگیهای آن، پیشنهاد میشود که قوانین کیفریِ ایران با اتکاء به دیدگاههای جرمشناختی و تجربة کشورهایی چون فرانسه، از بُعد شکلی و ماهوی براساس یک سیاست جناییِ افتراقی متناسب با آثار و ابعاد مفاسد اقتصادی اصلاح گردد و رژیم جداگانه و متمایزی برای کشف و تعقیب بزهکاران اقتصادی به منظور مقابله کارآمدتر با مفسدان و مرتکبان اینگونه جرایم از رهگذر حمایت از اعلامکنندگانِ جرم و حمایت از سازمانهای اجتماعی افشاگر تعریف شود.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Differentiating the prosecution and investigation of economic crimes with the aim of the criminal justice system efficiency and effective combat against the perpetrators of these crimes is a contemporary emerging approach, which has been gradually completed in the French legal system. The specialization of criminal justice has led the French legislature to specialize certain jurisdictions and judicial actors. "Contractualization" of criminal prosecution and development of public prosecutor’s authority for implementation of penal transaction in order to gain the public interest is another strategy of French legislator. In contrast, the Iranian legislator, despite some efforts to identify economic crimes and their effects on the Islamic Penal Code (of 2013) and to shift the burden of proof regarding money laundering, in the field of due penal process, does not have a coherent and systematic position on differentiation. In addition, the regulations in this area are fragmented and inefficient. Sometimes in practice, the process is led to differentiation by judicial instructions, which is against the principle of legality of the criminal process.
کلیدواژهها [English]
Vergès, Etienne (2014), Le procureur de la République financier: entre projet politique et recherche de l’éficacité, Revue de science criminelle, N°1.
ارسال نظر در مورد این مقاله