نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسنده
گروه حقوق، دانشگاه اصفهان
چکیده
در قانون نحوه انتشار اوراق مشارکت 1376 از بانک عامل نام برده شده است که تضمینی توسط ناشر اوراق مشارکت به او سپرده میشود تا در صورت لزوم راساً بتواند از محل آن، اصل، سود علی‌الحساب، و سود تحقق‌یافته اوراق مشارکت را به دارندگان آن اوراق بپردازد. برخلاف تصور اولیه، آن بانک به‌این‌ترتیب نه ضامن بلکه وکیل، یعنی وکیل در پرداخت مبالغ فوق از «محل تضمین» است. این وکیل‌بودن در نامی هم که قانونگذار برای آن در‌نظر‌گرفته، یعنی بانک «عامل» دیده میشود. ولی این عامل، عامل چه کسی است؟ ناشر اوراق مشارکت یا دارنده آن؟ با توجه به تعیین‌شدن او از سوی ناشر، اول به‌نظر می‌رسد او عامل ناشر است ولی دقت بیشتر خلاف آن را نشان می‌دهد، چون او وثیقه «تضمین» سپرده‌شده از سوی ناشر را در اختیار می‌گیرد درحالی‌که می‌دانیم وثیقه باید توسط مرتهن قبض شده و قاعدتاً در اختیار او بماند. پس او عامل دارندگان اوراق مشارکت است. به‌این‌ترتیب، این مساله پیش می‌آید که با توجه به قابل‌نقل‌و‌انتقال‌بودن اوراق مشارکت، چطور میشود که موکلها عوض شوند ولی وکالت وکیل همچنان باقی بماند؟ اینجاست که به‌نظر می‌رسد قانونگذار در‌این‌مورد احتمالاً تحت تاثیر حقوق سایر کشورها، وکالت را در همه موارد عاملی، دلالی، حقالعملکاری، تصدی به حمل‌و‌نقل، قائم‌مقامی تجارتی، و به‌طورکلی در همه اقسام نمایندگی تجاری، به‌صورت قابل‌انتقال در‌نظر‌گرفته است. منظور نه لازم‌بودن وکالت بلکه فقط قابل‌انتقال‌بودن آن است. دراین‌باره آنچه جلب توجه می‌کند قابل‌نقل‌و‌انتقال‌بودن وکالت وکیل (عدم فسخ وکالت) با فوت، حجر، یا تغییر موکل است ولی به‌طورموردی می‌توان به فوت، حجر، و تغییر وکیل هم فکر کرد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Legal Analysis of the Representation’s Transferability Principle in Commercial Agency (with a Glance to Common Law)
نویسنده [English]
- Ahad Gholizadeh Manghutay
Department of Law, University of Isfahan
چکیده [English]
In partnership securities’ Issuance manner Act of 1997 an agent bank is named that a guarantee by partnership securities’ publisher is entrusted to it, so that if necessary it can on its own initiative pay out of that guarantee principal, interim interest, and realized interest of partnership securities to their holders. Contrary to original idea, that bank is thus not guarantor but representative, i.e., representative in paying above amounts from "place of guarantee". This agency is also seen in name that legislature has assigned to it, namely "agent" bank. But this agent, whose agent is? Partnership securities’ publisher or holder? Given his designation by publisher, he first appears to be publisher's agent. But more precision shows opposite. Because he takes over mortgage (assurance) deposited by publisher whereas we know mortgaged must be taken by mortgagee and principally kept at his disposal. So he is partnership securities’ holders agent. Therefore, issue arises that considering partnership securities’ transferability, how can principals change but agents representation remain same? Here it seems that Legislature in this case likely under influence of other countries’ laws considers agency to be transferable in all cases of simple agency, brokerage, undisclosed commission, tenure to transportation, commercial surrogation, and in general in all forms of commercial agency. Not agency's binding nature but only its transferability is meant. In this connection, what attracts attention is agency's transferability (Not agency revocation) with principal's death, incapacitation, or change. But on a case-by-case basis, can also think about agent's death, incapacitation, and change.
کلیدواژه‌ها [English]
- Transferability
- Representation
- Commercial agency
- Brokerage
- Undisclosed commission
- Tenure to transportation
- Commercial surrogation
)
ارسال نظر در مورد این مقاله